Dźwięki stają się muzyką dopiero wtedy kiedy zaczynają snuć opowieść o ludzkim życiu. Śpiew może być wspaniałą podróżą po historii, ucząc i wychowując, przygotowując świadomego twórcę i odbiorcę kultury. Każdy z nas jest indywidualnością żyjącą wśród ludzi co jest dla nas dużym wyzwaniem. Kontakt z muzyką pozwala zastanowić się nad sobą, swoimi przeżyciami oraz osiągnąć kompetencje językowe oraz komunikacyjne. Analiza odbioru muzyki wyzwala wewnętrzny świat jego doznań i przeżyć w klimacie akceptacji i wzajemnego zrozumienia. Pozwala na werbalizację świata uczuć komunikując otoczeniu swoje myśli, uczucia, dziecko otwiera się na kontakty społeczne. Odczuwanie muzyki jest osobistą przygodą każdego człowieka. Dziecko dowiaduje się czym jest muzyka, uczy się jej rozumienia, wykształca w sobie ulubione formy kontaktu z muzyką, nabywa określonych przyzwyczajeń muzycznych. Zyskuje również świadomość, że muzyka ma ścisły związek z uczuciami, ponieważ właściwą treścią utworu muzycznego, jako wytworu człowieka, są głównie emocje i uczucia kompozytora, słuchanie utworów może wywoływać wzruszenia, budzić nastroje, pomagać odreagować stres, poprawiać humor. Utwór jest więc komunikatem, który można odczytać, a zarazem nawiązać polemikę. Utwór pozwala nawiązać dialog z utworem, ze sobą i dialog ze współodbiorcami. Umiejętność emocjonalnego przeżywania zwaną muzykalnością umożliwia nawiązanie prawidłowych kontaktów ze światem dźwięków. Każdy z nas widzi samego siebie w muzyce, którą słyszy. Każdy z nas odczuwa ją w jedyny i niepowtarzalny sposób. Śpiew może być wspaniałym narzędziem zamanifestowania własnego „Ja” oraz pomóc nawiązać kontakty społeczne.
