Józef Kassolik – patron naszej szkoły
Józef Kassolik urodził się 11 lutego 1894 roku w Podlesiu Kęckim. Po ukończeniu sześcioklasowej szkoły podstawowej kształcił się dalej w seminarium nauczycielskim w Kętach. Pragnął w przyszłości zostać nauczycielem. W 1914 roku rozpoczęła się I wojna światowa i rok po jej wybuchu młody Kassolik został powołany do wojska austriackiego. W tymże wojsku, po przeszkoleniu, otrzymał stopień kadeta aspiranta. Już w pierwszym starciu z wojskami rosyjskimi pułk Kassolika poddał się, a nasz patron dostał się do niewoli rosyjskiej. Został zesłany do Tary na Syberii, gdzie przebywał do roku 1918. Jednak z Rosji do domu wrócił dopiero po trzech latach, w 1921 roku.
Za namową przyjaciela z lat młodzieńczych, kierownika szkoły w Jankowicach – Franciszka Szczepańczyka, Józef Kassolik zdecydował się przenieść na Górny Śląsk i objąć posadę kierownika szkoły w Międzyrzeczu. Był rok 1923. Mając 31 lat, w 1925 roku poślubił Franciszkę Iwańską – nauczycielkę pracującą w Frydku. Miał z nią jedynego syna Kazimierza.
Józef Kassolik przez kilkanaście lat starał się o wybudowane w Międzyrzeczy kościoła, ponieważ Międzyrzeczanie musieli chodzić na msze święte do oddalonej o sześć kilometrów Miedźnej. Niestety w 1939 roku wybuchła II wojna światowa i pokrzyżowała zamiary kierownika szkoły. Międzyrzecka świątynia została jednak wzniesiona w dwa lata po wojnie. Fundusze na budowę kościoła częściowo pochodziły z przedstawień teatralnych organizowanych przez Kassolika a grywalnych w Międzyrzeczu i okolicznych wioskach.
Józef Kassolik wielokrotnie zabiegał o budowę nowej szkoły. Stara szkoła po wojnie była bardzo zniszczona, pozbawiona pomocy szkolnych i rozkradziona. Przedstawiała opłakany stan. Nigdy nie udało mu się zrealizować swoich marzeń. Wprawdzie rozbudowano starą szkołę i w 1962 roku oddano ją do użytku, ale Józef Kassolik nie był już wtedy kierownikiem szkoły w Międzyrzeczu.
Wielką pasją naszego patrona było czytelnictwo. To on, jeszcze przed II wojną światową, założył Towarzystwo Czytelni Ludowych i krzewił czytelnictwo wśród mieszkańców Międzyrzecza. Fundusze na zakup książek czerpał z przedstawień teatralnych. Dzięki wspomnianej działalności czytelniczej tuż przed wojną jego bibliotekę odwiedziła delegacja Ministerstwa Oświaty z Warszawy. Wśród gości była znana pisarka Zofia Nałkowska. Po zapoznaniu się z osiągnięciami czytelniczymi kierownika szkoły, w dowód uznania przyznano mu dyplom z Polskiej Akademii Literatury w Warszawie oraz odznakę honorową „Srebrny Wawrzyn Akademicki”.
W 1939 roku wybuchła II wojna światowa. Kassolik został aresztowany przez gestapo i wywieziony do obozów. Najdłużej przebywał w obozie koncentracyjnym w Niemczech w Dachau – pięć lat, aż do końca wojny 1945 roku.
Po wojnie wraz z żoną wróciło Międzyrzecza o objął poprzednie stanowisko kierownika szkoły. Niestety jego żona zachorowała na raka wątroby i zmarła. Po kilku latach od śmierci żony ożenił się powtórnie poślubiając Rozalię Miklowiec. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Pszczynie. Po śmierci drugiej żony sprzedał dom w Pszczynie i zamieszkał u syna Kazimierza w Łaziskach Górnych. Zmarł nagle na atak serca w dniu 9 października 1975 roku. Został pochowany w Pszczynie.
Patron naszej szkoły w pamięci mieszkańców Międzyrzecza pozostanie jako „szykowny panoczek”, który zawsze się pierwszy ludziom kłaniał i dla każdego miał dobre słowo. 30 maja 2000 roku szkole w Międzyrzeczu nadano imię jej byłego kierownika, czyli Józefa Kassolika.